สะพานชมัยมรุเชฐ
เป็นสะพานข้ามคลองเปรมประชากร อยู่บนถนนพิษณุโลกบริเวณแยกพานิชยการ เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร บริเวณหน้าทำเนียบรัฐบาล และวัดเบญจมบพิตร
สะพานแห่งนี้สร้างขึ้นในรัชกาลที่ 5 เมื่อ พ.ศ. 2444 โดยสมเด็จพระราชปิตุจฉา เจ้าฟ้าวไลยอลงกรณ์ กรมหลวงเพชรบุรีราชสิรินธร ทรงสร้างเพื่ออุทิศถวายแด่สมเด็จพระเชษฐา 2 พระองค์ คือ สมเด็จพระบรมราชปิตุลาธิบดี เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ และสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าสมมติวงศ์วโรทัย กรมขุนศรีธรรมราชธำรงฤทธิ์ เนื่องในวโรกาสที่ในปีนั้น พระองค์มีพระชนมายุ 15 ปี และจะก้าวเข้าสู่พระชนมายุ 17 ปี เสมอด้วยพระเชษฐาทั้งสองพระองค์
ปัจจุบัน สะพานชมัยมรุเชฐถูกต่อเติมขยายออกไปจนหมดสภาพดั้งเดิม คงเหลือเพียงป้ายโลหะชื่อสะพาน ที่ยังเป็นของเดิม
เชื่อว่าหลายท่านที่ได้ยินชื่อสะพานแห่งนี้ ก็คงคิดต่อไปว่าชื่อสะพานแห่งนี้เป็นชื่อของใคร ทำไมชื่อฟังดูแปลกๆแต่ช่างเป็นชื่อที่ใช้ภาษาไทยได้ไพเราะเสียจริงๆโดยคำว่า"ชมัยมรุเชฐ" เกิดจากการนำคำว่า
"ชมัย" ที่แปลว่า สอง
"มรุ" ที่แปลว่า ล่วงลับ
"เชฐ" ที่แปลว่า พี่ชาย
ดังสะพานชมัยมรุเชฐจึงแปลว่า "สะพานที่สร้างให้พี่ชายผู้ล่วงลับทั้งสอง"
สะพานแห่งนี้สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 เมื่อ พ.ศ. 2444 โดยสมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าวไลยอลงกรณ์ ทรงสร้างเพื่ออุทิศถวายแด่สมเด็จพระเชษฐา(พี่ชาย)ทั้ง 2ที่พระองค์ ทรงรักและผูกพัน คือ
1.สมเด็จพระบรมโอสาธิราชเจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ
2.สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้าสมมติวงศ์วโรทัย
เนื่องในวโรกาสที่ในปีนั้นสมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าวไลยอลงกรณ์ มีพระชนมายุ 17 ปี เสมอด้วยพระเชษฐาทั้งสองพระองค์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น